باگ يا حفره هاي امنيتي چيست؟

يکي از مفاهيم بسيار جالب و در عين حال بسيار پيچيده در دنياي برنامه نويسي، مفهوم باگ يا نقص نرم افزاري است.همانطور که مي دانيد اصطلاحاً به اشکالات نرم افزاري باگ اطلاق مي شود ولي آيا تاکنون فکر کرده ايد واقعاً چرا نرم افزارها باگ دارند؟ چرا هيچ وقت شر اين باگ ها از سرمان کم نمي شود؟ شايد هيچ مفهوم و موضوع ديگري در علوم مهندسي را نتوان يافت که به اندازه مفهوم باگ، اين واقعيت مهم را براي انسان روشن کرده باشد که هيچ فرمول و قانون ساخت انسان، بي اشکال و نقص نيست و در هر طرح و برنامه اي، بدون ترديد، نقصان ها و لغزش هايي وجود دارد که در نگاه اول به نظر نرسيده است. بنابراين همواره بايد در جهت اصلاح طرح ها، برنامه ها، قوانين و فرمول ها کوشيد. باگ از نظر لغوي يعني حشره کوچک و در تاريخ مهندسي نرم افزار گفته مي شود اين اصطلاح را اولين بار گريس هوپر خانمي که در دانشگاه هاروارد مشغول تحصيل و تحقيق در رشته کامپيوتر بود، به کار برده است. او که در حال کار با کامپيوترهاي Mark II و Mark III بود، يک بار با مشکل مواجه شد و تکنسين هايي که براي بررسي مشکل و تعمير کامپيوتر، آن را باز کرده بودند سوسکي را پيدا کردند که وارد دستگاه شده بود و آن را از کار انداخته بود. البته در حقيقت اين واژه را اولين بار همان تکنسين هايي که اين حشره را داخل دستگاه يافته بودند، به شوخي به کار برده بودند البته اين تکنسين ها يا خانم هوپر اولين کساني نبودند که از اين واژه براي اشاره به يک ايراد در دستگاهي استفاده مي کردند. آنها صرفاً براي نخستين بار از اين اصطلاح در دنياي کامپيوتر استفاده کردند، ولي اعتقاد بر اين است که اصطلاح Debugg توسط همين افراد ابداع شد.

ادامه نوشته

روش مقابله با اسپم

اولین قدم برای جلوگیری از اسپم داشتن یک ایمیل دیگر برای استفاده بعنوان ایمیل کم‌ارزش است که می‌توانید به این منظور به لیست استفاده‌کنندگان سرویس‌دهندگان ایمیل مجانی مانند Yahoo یا Hotmail بپیوندید. از این ایمیل برای مواقعی که نیاز به وارد کردن آدرس ایمیل خود در سایتها دارید، مثلا برای دانلود کردن نرم‌افزارها، استفاده کنید. گاهی وارد کردن ایمیلتان، باعث پیوستن شما به لیستهای ایمیلی می‌شود که خودتان نمی‌خواهید. با وارد کردن ایمیل دوم خود، مطمئن خواهید بود که اسپم‌ها به ایمیل اصلی شما وارد نخواهند شود.

تمام تلاش خود را برای جلوگیری از ارسال آدرس ایمیل خود به تابلوهای پیام و گروه‌های خبری بکارگیرید. فرستندگان اسپم برنامه‌های کوچکی به اسم Bot برای جستجو در این مکانها می‌فرستند که بدنبال "@" بگردند (این علامت به آنها می‌گوید که عبارت یافت‌شده یک آدرس ایمیل است). چنانچه می‌خواهید آدرس خود را روی این تابلوهای پیام بفرستید، دو انتخاب دارید: اول اینکه از ایمیل دوم خود استفاده کنید؛ و دوم اینکه، اگر شما به نیت پاسخ گرفتن از افراد دیگر آدرس خود را می‌فرستید، ممکن است بخواهید از ایمیل اصلی خود استفاده کنید، بنابراین بجای نوشتن آدرس ایمیل خود بصورت عادی، آنرا مانند این مثال ارسال کنید:

Info AT ircert DOT address.

این کار به توجه بیشتری از طرف کاربران دیگر برای ارسال ایمیل به شما نیاز دارد، اما شما را از کشف توسط‌Botها مصون می‌دارد.

انتخاب آخر مشخصا برای گروههای خبری مناسب است. ممکن است به شما اجازه داده شود که نحوه نمایش آدرس ایمیل خود را هنگام ارسال پیام تغییر دهید. ممکن است بتوانید حروف اضافه به انتهای آدرس خود اضافه کنید و آن را به چیزی تبدیل کنید که از دید Botها متعلق به شما نباشد. مثلا

"[e-mail]"

Botها نمی‌دانند که با این آدرسها چه کنند! اما فردی که این آدرس را روی گروه خبری می‌بیند خواهد فهمید که چه کند. البته بیشتر کاربران یک جمله با مضمون  “ برای ارسال ایمیل  PUTER را از آدرس حذف کنید” اضافه می‌کنند تا از سردرگمی احتمالی جلوگیری کنند.

ادامه نوشته

پنجره آسیب پذیری، باعث هک شدن می شود!!!

آیا تنها داشتن یک ضد ویروس قدرتمند و به روز یا  اعمال به موقع پچهای امنیتی تضمین مناسبی برای ایمنی سیستمهاست؟  پاسخ به این سئوال چندان که به نظر میرسد آسان نیست. پاسخ رسمی به این سئوال مثبت است. بعبارتی تولید کنندگان نرم افزار شما را مطمئن میکنند که تنها در صورت رعایت این موارد کامپیوتر شما ایمن خواهد بود. اما واقعیت چیز دیگریست. آنها تا زمانی که مجبور به اعتراف نشوند حقیقت را نمیگویند. تنها پس از آمدن یک دو جین ویروسها و کرمهای اینترنتی اخیر بود که میکروسافت وادار به اعتراف شد. البته حتی در همین شرایط هم باز چنان وانمود میشود که گویی اوضاع کاملا در کنترل است.

اجازه دهید تا باز گردیم به سئوال ابتدای بحث. پاسخ به این سئوال منفی ست. هرچند اعمال قواعد امنیتی، به روزرسانی نرم افزارها و سایر راهکارهای امنیتی (از جمله توصیه های IRCERT)  شما را تا حدود زیادی ایمن میکند اما هیچکدام تضمین صددرصدی به شما نمیدهند. واقعیت نه چندان خوشایند اینکه این راه حلها تنها افراد را در برابر تعدادی آماتور یا اصطلاحا Script Kiddies  و یا ویروسها مصون می سازند. اما کلاه سیاهها (حساب سازمانهای جاسوسی و شرکتهای بزرگ جداست!) کماکان هر زمان که بخواهند با چند کلیک میتوانند وارد کامپیوتر شخصی ما شوند. اخیرا یکی از موسسات مرتبط با سازمان جدید التاسیس امنیت داخلی آمریکا  طی گزارشی که برای این سازمان تهیه شده به یک فاکتور تعیین کننده اشاره کرده است: پنجره آسیب پذیری.

ادامه نوشته

آیا معاملات اینترنتی امن، واقعاً امن هستند؟

امروزه مرورگرها از تکنیکی به نام SSL (Secure Socket Layer) استفاده می کنند تا اطلاعاتی را که بین مرورگر شما و وب سرور مبادله می شود، رمزنگاری کنند. هنگامی که علامت «قفل» در گوشه پایین مرورگر نمایش داده می شود، به این معنی است که مرورگر ارتباط رمزشده امن با سرور برقرار کرده است و لذا ارسال دیتای حساس مانند شماره کارت اعتباری امن است. اما آیا واقعا این سیستم امن است و می توان از این طریق با اطمینان تراکنشهای حساس مالی را رد و بدل کرد؟ پاسخ این است که SSL فقط ارتباط بین مرورگر شما و وب سرور را امن می کند و برای محافظت از اطلاعات شما در آن سرور کاری انجام نمی دهد. در شرکت های بزرگ که می توانند سرورها و خطوط ارتباطی با ظرفیت های بالا رااختصاصی و برای ارتباط مستقیم تهیه کنند، تا جایی که شما بتوانید به شرکت اعتماد کنید، مشکلی ایجاد نخواهد شد. اما بسیاری از شرکت های کوچک تر توانایی تهیه سرور اختصاصی را ندارند. آنها از «میزبانی شخص ثالث» استفاده می کنند و این جایی است که عدم امنیت بوجود می آید. شما مجبورید به میزبانی که هیچ شناختی از آن ندارید، اطمینان کنید و به ایمن بودن نحوه دریافت اطلاعاتتان از آن میزبان توسط شرکت مورد نظرتان اعتماد کنید. اما تضمینی برای ایمن بودن این ارتباط نیست!

 

 

 

بیشتر میزبان های وب برای کلاینت های خود یک برنامه  (CGI (Common Gateway Interface ارائه می دهند که FormMail نام دارد. آنچه که این برنامه انجام می دهد این است که محتوای یک فرم اینترنتی را، مانند فرمی که شما اطلاعات کارت اعتباری خود را در آن قرار می دهید، می گیرد و از طریق ایمیل به شرکت ارسال می کند. برای این ایمیل نه محافظتی وجود دارد و نه رمزنگاری صورت می گیرد.

ادامه نوشته

جاسوس آنلاین‌خود باشید...

جاسوس‌افزارها را فراموش كنید! Myware آمده است. به‌زودی شما قادر خواهید بود درمورد استفاده خود از وب، اطلاعات جمع‌آوری كنید. حالا‌ برای دچار شدن به مقدار مناسبی سوءظن (!) تنظیمات مرورگر خود را باز كنید و نگاهی به كوكی‌های خود بیندازید. 

هر كلیك در amazon.com، هر جستجویی در گوگل، و تمام توقف‌ها در میان آن‌ها به وب سایت‌هایی كه آن‌ها را مرور می‌كنید گزارش داده می‌شوند. در عوض تمام چیزی كه شما دریافت می‌كنید یك پیشنهاد عجیب برای دستگاه غذادهنده پرنده است كه ممكن است بخواهید آن را بخرید، یا تعدادی تبلیغات متنی كه ممكن است روی آن كلیك كنید.پس از آن‌ها، جاسوس‌افزارها میآیند، كه خود را در هارددیسك‌ شما جا می‌دهند و هر كاری را كه انجام می‌دهید به یك هرزنامه‌نویس یا بازاریاب آنلاین گزارش می‌كنند.
ممكن است عجیب به نظر برسد. با این‌حال ممكن است به‌زودی شما جاسوسی خود را بكنید. چرا كسی ممكن است چنین كاری انجام دهد؟ یك شركت تازه تاسیس در زمینه امنیت كه هدف ایجاد یك بازار مالی برای داده‌های مصرف‌كننده را دنبال می‌كند، دلیل قانع‌كننده‌ای می‌آورد. او می‌گوید: "همه دارند جاسوسی من را می‌كنند. پس من هم می‌خواهم جاسوسی خودم را بكنم."

ادامه نوشته

روش شناسایی و پاكسازی بدافزار DNSChanger

تشریح آسیب‌پذیری :

DNSChanger  یك تروجان است كه در شكل‌های مختلف مانند دام های تبلیغاتی به آلوده سازی سیستم قربانی پرداخته و پس از نصب بر روی سیستم، به صورت پیوسته تنظیمات DNS سیستم آلوده را به سمت سرورهای تقلبی تغییرداده و جستجوها و URL های درخواست شده را به سمت وب سایت‌های مخرب به منظور سرقت اطلاعات شخصی و ایجاد درآمد و آگهی‌های نامشروع برای كلاهبرداران سوق می‌دهد. نسخه‌های مختلفی از این بدافزار جهت سیستم عامل‌های ویندوز وMac در سال 2008 یافت شد كه به نام‌هایOSX.RSPlug.A, OSX/Puper  و OSX/Jahlav-C ، Aluren، TDSS، TDL4 و یاTidServ شناخته می‌شود.

تغییر DNS سیستم و عدم دسترسی به اینترنت و یا نمایش مكرر پیام The address is not valid از نشانه های آلودگی سیستم می باشد.

روش انتشار بدافزار :

از طریق پست های الكترونیك اسپم و لینك های جعلی تبلیغاتی

روش شناسایی آلودگی به بدافزار:

تنظیمات DNS سیستم را با فهرست آدرس های اشاره شده مقایسه نموده و درصورت تغییر آدرس DNS‌ سیستم به آدرسهای زیر سیستم آلوده می باشد.

Starting IP	Ending IP	CIDR
85.255.112.0	85.255.127.255	85.255.112.0/20
67.210.0.0	67.210.15.255	67.210.0.0/20
93.188.160.0	93.188.167.255	93.188.160.0/21
77.67.83.0	77.67.83.255	77.67.83.0/24
213.109.64.0	213.109.79.255	213.109.64.0/20
64.28.176.0	64.28.191.255	64.28.176.0/20

· بررسی آلودگی سیستم در سیستم عامل ویندوز XP :

1.        برنامه Run  از طریق منوی Start سیستم اجرا شود

2.        در قسمت نام برنامه مورد نظر برای اجرا، CMD تایپ گردد ( اجرای برنامه command prompt‌ سیستم )

3.        در برنامه اجرا شده، دستور ipconfig /all تایپ و در خروجی نمایش داده شده آدرس IP مقابل DNS Server با فهرست فوق مطابقت داده شود.

· بررسی آلودگی سیستم در سیستم عامل ویندوز 7 :

1.        برنامه Run  از طریق منوی Start ، قسمت جستجوی سیستم اجرا شود

2.        در قسمت نام برنامه مورد نظر برای اجرا، CMD تایپ گردد ( اجرای برنامه command prompt‌ سیستم )

3.        در برنامه اجرا شده، دستور ipconfig /allcompartments /all تایپ گردد.

4.        در خروجی نمایش داده شده، قسمت مربوط به IPv4 و Ethernet adapter، آدرس IP مقابل DNS Server با فهرست فوق مطابقت داده شود.

· بررسی آلودگی سیستم در سیستم عامل مكینتاش :

1. بر روی آیكن Apple در سمت چپ صفحه نمایش كلیك شده و System Preferences انتخاب گردد.

2. در قسمت جستجوی برنامه، networkتایپ گردد.

3. در خروجی نمایش داده شده، آدرس IP مقابل DNS Server با فهرست فوق مطابقت داده شود.

نحوه‌ی برخورد با آسیب‌پذیری :

1.        تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات حساس سیستم

2.        اسكن سیستم توسط آنتی ویروس به روز و پاكسازی بدافزار

3.        بازگرداندن تنظیمات DNS سیستم به وضعیت مورد اطمینان و یا حالت خودكار

Local Area connection Properties à TCP/IP Properties à DNS server Addresses / Automatically

4.        بررسی مجدد تنظیمات DNS پس از پاكسازی بدافزار به منظور اطمینان از صحت تنظیمات

5.        تغییر رمز عبور سیستم و رمز عبور مربوط به حساب های اینترنتی اعتباری و بانكی

6.        پاكسازی رمزهای عبور ذخیره شده در مرورگر سیستم

Firefox : Tools à Options à Privacy à Clear all current history à Time range to clear ( everything ) à Clear Now

Internet explorer : Tools à Internet Options à General à Browsing history à Delete all

نفوذگران شبکه‌های بی‌سیم

شبکه‌های بی‌سیم (WLAN) محافظت نشده، به نفوذگران امکان می‌دهند تا حملاتی غیرقابل ردیابی را در اینترنت انجام دهند. این کاربران، بابت پهنای باند مورد استفادهٔ پول نمی‌پردازند. اجازه نمی‌گیرند و حتی نمی‌دانند اتصال بی‌سیم مربوط به چه کسی است. 

حال، چنین کاربری را در نظر بگیرید که پس از نصب کارت شبکهٔ بی‌سیم خود، درمی‌یابد که دو شبکهٔ بی‌سیم محلی، محل اقامت وی را تحت پوشش قرار داده‌اند. یکی از آنها، یک Secure Set Identifier به نام lopez دارد و استاندارد امنیتی (WEP (Wired Equivalent Privacy در آن فعال است و دیگری یک SSID به نام default داشته و هیچ حفاظتی از آن صورت نگرفته است. 
کارت بی‌سیم وی، به‌طور خودکار به ایستگاه default که یک آدرس پویا به او تخصیص داده، متصل می‌شود و بدین‌ترتیب اتصال اینترنتی با سرعت ۱۱ مگابیت بر ثانیه، بدون هزینه و محدودیت در اختیار وی قرار می‌گیرد. هنگامی که چند سال قبل، شبکه‌های بی‌سیم مطرح شدند، امنیت این شبکه‌ها بسیار مورد توجه قرار گرفت و سازندگان، استاندارد WEP را برای پنهان‌سازی داده‌ها در فضا مورد استفاده قرار دادند. اگرچه WEP حفره‌های امنیتی دارد (و مانع از دسترسی نفوذگران به داده‌های شما نمی‌شود)، اما فعال کردن آن باعث می‌شود تا شبکه به راحتی در دسترس دیگران قرار نگیرد. 
البته سرقت داده‌ها در فضا، تهدید جدی در شبکه‌های بی‌سیم به‌شمار نمی‌آید؛ چرا که این مشکل می‌تواند از طریق رمزنگاری به راحتی حل شود. نگرانی و تهدید اصلی، فضائی است که این شبکه در بر می‌گیرد. مرزهای معمول، در شبکه‌های بی‌سیم در حال فرو ریختن هستند. پیش از این، مدیران شبکه می‌توانستند اتصالات خارجی را فهرست کرده و دیوارهای آتش در سر راه آنها قرار دهند، اما امروزه تقریباً تمام سازمان‌ها، به‌دلیل وجود شبکه‌های بی‌سیم، اتصالات فراوانی به خارج دارند که تنظیم دیوار آتش برای کنترل دسترسی به تمام آنها، امکان‌پذیر نیست. 

ادامه نوشته

شیوه‌های متداول نفوذ به شبکه‌های کامپیوتر

در کنار وجود مشکلات اساسی در طراحی و اجرای سیستم‌‌های عامل، برنامه‌های کاربردی و پروتکل‌های موجود، ساختار شبکه‌های کامپیوتری نیز عاری از ایراد نبوده و دچار مشکلات فراوانی می‌باشند. مهاجمین با نفوذ به سیستم‌های کم اهمیت موجود در روی شبکه و با گسترش میزان دسترسی خود از طریق حفره‌های موجود، به کلیه سیستم‌ها و اطلاعات موجود در روی شبکه دسترسی پیدا می‌کنند.در این نوشتارشیوه‌ها و تکنیک‌هایی که غالباً توسط مهاجمین برای دسترسی به اطلاعات و کنترل سیستم‌های موجود در روی شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت که از جمله این روش‌ها می‌توان به شنود (sniffing) ، جعل (spoofing) و سرقت نشست (Session hijacking) اشاره نمود. 
تذکر این نکته ضروری است که در ادامه بحث فرض براین نهاد شده که مهاجم، از قبل بر روی یکی از سیستم‌های موجود در شبکهِ هدف دارای یک Account بوده و به یک Interactive Shell در روی آن سیستم دسترسی دارد. حال ممکن است این فرد Account مزبور را از طریق نفوذ به شبکه به‌دست‌ آورده یا از قبل در اختیارداشته باشد . 
● شنود از جمله شیوه‌هایی که مهاجمین برای جمع‌آوری اطلاعات تبادلی بر روی شبکه به کار می‌برند می‌توان به شنود یاSniffing اشاره نمود. در این روش، مهاجم با نصب و اجرای برنامه‌هایی که قابلیت جمع‌آوری ترافیک شبکه مورد‌نظر را بر روی یکی از کامپیوترهای متصل به شبکه دارند، اقدام به جمع‌آوری اطلاعات از روی شبکه می‌نماید. 
از آن‌جایی که غالب این Snifferها در لایه Data Link پشته پروتکلی را هدف قرار داده و بسته‌های داده را از این لایه جمع‌آوری می‌نمایند و بنا بر ویژگی‌های این لایه، عملاً محدودیتی در نوع اطلاعات جمع‌آوری شده وجود نخواهد داشت. 

ادامه نوشته

محاسبات ابری و چالشهای امنیتی

امروزه محاسبات ابری توجهات زیادی را به خود جلب كرده است. محاسبات ابری این پتانسیل را داراست كه در چند سال آتی روش انجام محاسبات در سازمان­ها را تغییر دهد. مزایای محاسبات ابری به سادگی قابل شناسایی است، این روش حافظه بیشتر، انعطاف پذیری بیشتر و و از همه مهمتر كاهش هزینه ها را به دنبال خواهد داشت. تمامی این مزایا برای كمك به رشد یك تجارت موفق لازم هستند. امتیازات بارز ابرها توجه بسیاری از سازمان­ها را به خود جلب كرده است، اما جنبه ای كه هنوز باعث عقب نشینی بسیاری از سازمان­ها در برابر این فن آوری می­گردد، نحوه امن سازی داده ها در ابر و اطمینان از امنیت محیط است.

 

ریسك­های بالقوه امنیت ابر و گام­های احتمالی كاهش این ریسك­ها

1- داده های شما كجا قرار گرفته اند؟

در هنگام استفاده از فن آوری ابر، این موضوع كه یك نفر موقعیت داده ها، محل میزبانی آنها یا حتی كشوری را كه داده های وی در آن واقع شده اند نداند، بسیار محتمل است. یك گام برای امن كردن داده ها این است كه با ارائه دهنده سرویس ابر به این توافق برسید كه داده های شما را در یك محدوده جغرافیایی خاص نگهداری كرده و پردازش نماید. شما همچنین می­توانید با استفاده از الزامات قانونی آنها را ملزم به رعایت تمامیت داده های خود نمایید. به این منظور شما باید این قوانین را شناخته و نحوه اعمال آن را بدانید.

2- آیا داده های شما جدا سازی می­گردد؟

فن آوری ابر قادر است داده های بسیاری از سازمان­ها را در یك محیط اشتراكی ذخیره نماید و در نتیجه هزینه ها را كاهش دهد. بنابراین داده های مشتریان در یك ابر در كنار هم قرار دارند. ارائه دهنده سرویس ابر باید اطمینان حاصل كند كه این داده ها جدا سازی شده اند و ریسك­های امنیتی كاهش یافته است. یك راه برای انجام این كار استفاده از روش­های رمزنگاری برای رمز كردن داده ها و اعطای مجوز دسترسی به كلیدها به افراد خاص است. این روش­های رمزنگاری باید كاملا در محیط تست گردند تا از تاثیرگذاری آنها اطمینان حاصل گردد.

ادامه نوشته

پروتكل IPsec

پروتكل IPsec یك مجموعه پروتكل است كه امنیت ارتباطات پروتكل اینترنت (IP) را توسط عملیات احراز هویت و رمزنگاری برای هر بسته IP در یك نشست ارتباطی تامین می­كند. IPsec همچنین شامل پروتكل­هایی می­شود كه برای برقراری یك ارتباط دوطرفه بین عامل­ها در ابتدای نشست و مذاكره در مورد كلیدهای رمزنگاری برای استفاده در مدت زمان نشست، استفاده می­شوند.

پروتكل IPsec اساسا راهی است كه امنیت داده هایی را كه در یك شبكه بین كامپیوترها منتقل می­شوند، تضمین می­كند. IPsec تنها یكی از قابلیت­های ویندوز نیست، پیاده سازی ویندوزی IPsec بر اساس استانداردهای توسعه یافته توسط نیروی وظیفه مهندسی اینترنت (IETF) بنا شده است.

پروتكل IPsec در لایه اینترنت از مدل لایه ای پروتكل اینترنت كار می­كند. IPsec می­تواند از جریان­های داده مابین میزبان­ها (میزبان به میزبان)، مابین گذرگاه­های امنیتی (شبكه به شبكه) یا مابین یك گذرگاه امنیتی به یك میزبان، پشتیبانی كند.

تعدادی از سیستم­های امنیتی اینترنتی دیگر كه به صورت گسترده كاربرد دارند، مانند لایه سوكت امن (SSL)، لایه امنیت انتقال (TLS) و پوسته امن (SSH) در لایه های بالایی از مدل TCP/IP كار می­كنند. درصورتیكه IPsec هر نوع ترافیك در سراسر شبكه های مبتنی بر IP را پشتیبانی می­كند. اگر ترافیكی غیر از IP در شبكه وجود داشته باشد، باید از پروتكل دیگری مانند GRE در كنار IPSec استفاده كرد.  

پروتكل IPSec توسط سرویس­های زیر، امنیت داده های ارسال شده بین دو آدرس IP در شبكه را تامین می­كند:

• احراز هویت داده

شناسایی مبداء داده: شما می­توانید از IPsec استفاده كنید تا تضمین كند كه هر بسته ای كه از یك طرف قابل اعتماد دریافت كردید، در واقع توسط همان مبداء ارسال شده است و جعلی و دستكاری شده نیست.

تمامیت داده: شما می توانید از IPsec استفاده كنید تا تضمین كند كه داده ها در زمان انتقال تغییر نمی­كنند.

حفاظت ضد بازپخش: شما می توانید از IPsec استفاده كنید تا بررسی كند كه هر بسته ای كه دریافت می­كنید یكتا است و كپی برداری نشده است.

ادامه نوشته

راههای مقابله با هرزنامه و بمباران ایمیلی

بدون شك شما نیز تاكنون تعداد زیادی از ایمیل‌های ناخواسته را دریافت كرده‌اید. بعضی از این ایمیلها ادعا می ‌كنند كه شما را به سرعت ثروتمند می‌ كنند. برخی قول محصولات یا خدمات جدید را می ‌دهند. بعضی نیز فضایی از صندوق پستی شما را اشغال می‌ كنند و از شما می‌ خواهند كه ایمیل را به سایرین نیز ارسال كنید یا وب ‌سایت مشخصی را ببینید. در جامعه اینترنتی ایمیلهای بعضاً تجاری ناخواسته، “هرزنامه” نامیده می‌شوند. هرزنامه ها اثری بیش از مزاحمت برای استفاده‌كنندگان اینترنت دارند و بطور جدی بازدهی شبكه و سرویس‌دهندگان ایمیل را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

مقابله با هرزنامه ها

• تشخیص در صورتی كه سیستم شما ناگهان بسیار كند شده و ارسال/دریافت ایمیل ها به سختی صورت می گیرد، ممكن است به این دلیل باشد كه سرور ایمیل شما مشغول رسیدگی به پردازش تعداد زیادی ایمیل است. در اینصورت با استفاده از ابزارهای كنترل ترافیك شبكه می توانید پی به حمله های هرزنامه ببرید.
• پیشگیری متأسفانه در حال حاضر هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری و ممانعت كامل از حملات هرزنامه ای وجود ندارد، زیرا دسترسی به لیستهای عظیم آدرس ایمیل یا منابع اطلاعاتی كه دارای حجم زیادی از ادرسهای ایمیل هستند كار سختی نیست و از طرفی نیز هر شخصی كه دارای یك آدرس ایمیل معتبر است می تواند از طریق لیست های ایمیل، هرزنامه ارسال كند. یكی دیگر از مشكلات پیشگیری از بمباران ایمیلی/هرزنامه، عدم امكان پیش بینی مبدأ حمله بعدی است. اما بسته به اینكه مدیر شبكه باشید یا كاربر عادی، برای كاهش اینگونه حملات تدابیر متفاوتی وجود دارد كه در ادامه آنها را شرح می دهیم:
  ....

ادامه نوشته

فیشینگ (Phishing‏) چیست؟

به تلاش برای بدست آوردن اطلاعاتی مانند نام کاربری، گذرواژه، اطلاعات حساب بانکی و... از طریق جعل یک وب‌سایت، آدرس ایمیل و... فیشینگ گفته می‌شود.
شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های پرداخت آنلاین از جمله اهداف حملات فیشینگ هستند. علاوه بر آن، ایمیل‌هایی که با این هدف ارسال می‌شوند و حاوی پیوندی به یک وب‌سایت و در اکثر موارد حاوی بدافزار هستند.

نحوه کار در فیشینگ

فیشینگ یا سرقت آنلاین در عمل به صورت کپی دقیق رابط گرافیکی یک وب‌گاه معتبر مانند بانک‌های آنلاین انجام می‌شود. ابتدا کاربر از طریق ایمیل و یا آگهی‌های تبلیغاتی سایت‌های دیگر، به این صفحه قلابی راهنمایی می‌شود. سپس از کاربر درخواست می‌شود تا اطلاعاتی را که می‌تواند مهم و حساس باشد، مانند اطلاعات کارت اعتباری ، آنجا وارد کند. در صورت گمراه شدن کاربر و وارد کردن اطلاعات خود، فیشرها به اطلاعات شخص دسترسی پیدا می‌کنند. 

روش‌های مختلف فیشینگ

....

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

ادامه نوشته

10 كار لازم پیش از دور انداختن نجهیزات كامپیوتری

1- دسترسی‌ها را حذف كنید

اطمینان حاصل كنید كه تمامی حساب‌های كاربری یا سایر امكانات كنترل دسترسی مرتبط با تجهیزاتی كه قرار است دور بیندازید، حذف شده‌اند. قطعاً شما نمی‌خواهید كه كارمند اخراجی سازمان، همچنان به دستگاه خود دسترسی داشته باشد، و قطعاً مایل نیستید كه حساب‌های كاربری بلا استفاده شبكه كه دیگر مورد نیاز نیستند، برای اتصال از راه دور مورد استفاده قرار گیرند و امكان حمله را افزایش دهند. پیش از هر كاری باید این مرحله را انجام دهید.

2-      داده‌ها را تخریب كنید

به هیچ عنوان تصور نكنید كه دور انداختن یك درایو سخت از لحاظ امنیتی كافی است. درصورتی‌كه داده‌های حساسی بر روی درایوهای شما وجود دارد، باید پیش از دور انداختن دیسك سخت از شر این داده‌ها خلاص شوید. حتی اگر تصور نمی‌كنید كه داده حساسی بر روی درایوها وجود داشته باشد، باز هم بر روی تجارت خود قمار نكنید. حتی فرمت كردن یا پارتیشن بندی مجدد درایو یا حذف داده‌های آن نیز كافی نیست. ابزارهایی كه داده‌ها و فایل‌های شما را قطعه قطعه می‌كنند (file Shredder)، به شما كمك می‌كنند كه فایل‌های خود را به شكل امن‌تری حذف كنید. رمزگذاری داده‌ها پیش از حذف آنها نیز می‌تواند بازیابی آنها را در آینده مشكل‌تر نماید.

3-      دستگاه را تخریب كنید

در برخی موارد لازم است كه تجهیزات ذخیره‌سازی به‌طور فیزیكی تخریب گردند تا اطمینان حاصل شود كه داده‌های حساس نشت نخواهند یافت. در این شرایط احتمالاً نباید خود شما این كار را انجام دهید. بلكه متخصصینی وجود دارند كه این كار را برای شما انجام می‌دهند و به شكل بسیار مطمئن‌تری داده‌های شما را غیر قابل بازیابی خواهند ساخت. درصورتی‌كه سیاست‌های سازمان شما اجازه سپردن این كار را به گروهی خارج از سازمان نمی‌دهد، باید گروهی متخصص و با تجهیزات لازم برای این كار در درون سازمان خود داشته باشید.

4-      سیستم‌هایی را كه دور انداخته شده‌اند ره‌گیری نمایید

اطمینان حاصل كنید كه نشانه‌های فیزیكی روشنی از پاكسازی كامل یك سیستم به روشی كاملاً امن در اختیار دارید و اطمینان حاصل كنید كه چیزی اشتباه نشده است. بهتر است كامپیوترهایی كه كاملاً پاكسازی نشده‌اند در مكان خاصی نگهداری شوند و سیستم‌هایی كه كار پاكسازی آنها كامل شده است در مكانی دیگر قرار گیرند تا از ایجاد اشتباه جلوگیری گردد. این كار احساس فوریت نیاز به پاكسازی امن تجهیزات را نیز افزایش می‌دهد.

5-      روش‌مند باشید

یك چك‌لیست برای فرآیند دور انداختن تجهیزات خود داشته باشید تا مطمئن باشید كه هیچ گامی را فراموش نخواهید كرد. این مسأله به‌خصوص زمانی كه قصد دارید تجهیزات زیادی را دور بیندازید، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار خواهد بود، اما در حالت عادی نیز مهم است كه از این روش پیروی نمایید. البته انتظار نداشته باشید كه چك‌لیست شما به جای شما فكر كند. تك‌تك جزئیات سیستم مورد نظر، استفاده‌های آن و هر خطر بالقوه امنیتی را در نظر بگیرید. زمانی‌كه با تهدید جدیدی روبرو می‌شوید كه ممكن است در آینده نیز با آن برخورد كنید، معیاری جدید را به چك‌لیست خود اضافه كنید. به خاطر داشته باشید كه لازم نیست تك‌تك عناصر این چك‌لیست در تمامی موارد مورد استفاده قرار گیرند.

6-      منتظر نمانید

زمانی كه تصمیم می‌گیرید سیستمی را دور بیندازید، معطل نكنید. هرچه سریع‌تر كار پاكسازی كامل آن را انجام داده و كار را تمام كنید. اجازه ندهید این كار برای هفته‌ها، ماه‌ها یا سال‌ها مورد غفلت قرار گیرد تا كسی نتواند از داده‌های موجود بر روی آن سیستم سوء استفاده كند. علاوه بر آن اگر به سیستمی احتیاج ندارید، اجازه ندهید همچنان بر روی شبكه شما در حال كار باشد تا راهی برای نفوذ خرابكاران ایجاد كند.

7-      شواهد بالقوه را حذف كنید

تنظیمات پیكربندی تجهیزات شبكه‌ای را پاك كنید. سوئیچ‌های مدیریت شده، سرورهای احراز هویت و سایر تجهیزات زیرساخت شبكه هوشمند می‌توانند شواهدی را در اختیار یك مجرم رایانه‌ای قرار دهند تا راحت‌تر به شبكه شما و سیستم‌های آن نفوذ نماید.
8-      همه چیز را با دقت ثبت كنید

هركس كه مسئول دور انداختن یك سیستم باشد باید اتمام كار پاكسازی و دور انداختن سیستم را امضا كند. درصورتی‌كه چند نفر مسئول این كار باشند نیز باید مسئولیت هر فرد به دقت مشخص شده و اتمام كار نیز امضا گردد. در این صورت اگر مشكلی پیش بیاید، شما می‌دانید كه با چه كسی صحبت كنید. زمان و تاریخ اتمام كار نیز باید ثبت گردد. همه چیز از جمله ویژگی‌های تجهیزات، مكانی كه به آن انتقال داده خواهند شد، هزینه استهلاك و هزینه جایگزینی آنها را با دقت ثبت كنید.

9-      سیستم‌ها را تا زمان دور انداختن امن نگه دارید

راهكارهای روشنی را تدوین كنید تا مشخص شود چه كسانی اجازه دسترسی به كدام تجهیزات دور انداختنی را دارند. این كار باعث می‌شود كه هیچ فرد غیر مجازی پیش از پاكسازی كامل یك دستگاه، به آن دسترسی پیدا نكند.

10-   از تمامی تجهیزات فهرست برداری كنید

محتویات فیزیكی هر سیستم و هریك از تجهیزات شبكه سازمان خود را ردیابی كنید تا چیزی از نظر دور نماند. به خاطر داشته باشید كه حتی RAM نیز در شرایط خاص می‌تواند به‌عنوان ابزار ذخیره‌سازی داده‌های حساس محسوب شود. باید در مورد داده‌های حساس با وسواس و دقت تمام رفتار نمایید.

نباید دقت و وسواس زیاد در امن‌سازی سیستم‌های در حال استفاده، شما را از امنیت سیستم‌هایی كه می‌خواهید دور بیندازید غافل كند. دور انداختن یك كامپیوتر، به معنای عدم نیاز به امن‌سازی آن نیست.

شوخي هاي مزاحم در email

يك مشكل بسيار گسترده در اينترنت وجود دارد و آن پيغامهاي الكترونيكي كه در مورد يك ويروس هشدار مي دهند و اين هشدار در مورد يك email با يك عنوان ( subject ) مشخص مي باشد كه اين email ها ويروس هاي خطرناك هستند و به كامپيوتر شما آسيب مي رسانند.

مثال:

Please do not open up any mail that has this title.
It will erase your whole hard drive. This is a new
e-mail virus and not a lot of people know about
it, just let everyone know, so they won't be a victim.
Please forward this e-mail to you friends!!!
Remember the title: JOIN THE CREW.

 

مثال ديگر:

 

Subject: VIRUS WARNING VERY IMPORTANT


Please read the following message we received from a client.


If you receive an email titled "It Takes Guts to Say 'Jesus'"
DO NOT open it. It will erase everything on your hard drive. So, you must delete it.


Forward this E-MAIL out to as many people as you can. This is a new, very
malicious virus and not many people know about it. This information was
announced yesterday morning from IBM; please share it with everyone
that might access the internet. Once again, pass this along to EVERYONE in
your address book so that this may be stopped. AOL has said that this is
a very dangerous virus and that there is NO remedy for it at this time.
Please practice cautionary measures.
 

اگر شما email اي مانند اين ديديد آن را براي كسي نفرستيد! ويروسهاي "Jion The Crew" و "It Takes Guts to Say 'Jesus'" شوخي هستند!

ادامه نوشته

WPA2 چیست؟

WPA2 یک فناوری امنیتی است که در شبکه های بیسیم Wi-Fi مورد استفاده قرار می گیرد. WPA2 مخفف Wireless Protected Access 2 به معنای دسترسی حفاظت شده بی سیم است. این فناوری از سال 2006 میلادی جایگزین نسل قبلی خود WPA شده است.

 

WPA2  در برابر WPA و WEP

WPA به عنوان جایگزینی برای فناوری های قدیمی با درجه امنیت ضعیف تر WEP طراحی شده است. WEP مخفف Wireless Protected Protocol است.در شبکه های بی سیم خانگی هر جا که ممکن باشد باید WPA2  جایگزین WEP شود.

WPA2  همچنین وضعیت امنیتی ارتباطات Wi-Fi را نسبت به WPA بهبود بخشیده است که از سیستم رمز گذاری قوی تری استفاده می کند. به خصوص در سیستم امنیتی WPA2 اجازه استفاده از الگوریتم ها را نمی دهند. این الگوریتم ها به عنوان حفره های امنیتی در WPA شناخته می شدند.

 

کلید های WPA2

اشکال مختلفی از کلید های امنیتی WPA2 وجود دارد WPA2 Pre-shared Key یا PSK از کلید های 64 عددی هگزا دسیمال استفاده می کنند که متداول ترین روش مورد استفاده در شبکه های خانگی بی سیم است. بسیاری از روتر های خانگی WPA2 PKS را با نام WPA2 Personal می خوانند در حالیکه به همان فناوری اشاره می کنند.

از ورود هكر و متجاوز جلوگيري كنيد!!

آیا در کامپیوتر خود اطلاعاتی مانند نامه های عاشقانه، عکس های خصوصی، یا اطلاعات محرمانه کاری دارید؟ اگر یک اتصال اینترنتی دائمی مانند ADSL دارید باید بدانید که در برابر هکر ها تقریبا بی دفاع هستید و یک هکر بدون داشتن دانش خاصی می تواند به کامپیوتر شما دست پیدا می کند.

همچنین هکر های می توانند بدون اطلاع شما میکروفن یا وب کم کامپیوتر شما را روشن کنند و به این ترتیب صدا و تصویر شما را ضبط کنند و از آن سوء استفاده کنند.

هر گاه به اطلاعات خصوصی شما دست پیدا کنند می توانند، به مدارک شخصی موجود در کامپیوتر شما دست پیدا کنند می توانند فایل های سیستم شما را خراب کنند یا نرم افزار های دلخواه خود را روی کامپیوتر شما نصب کنند نرم افزار امنیتی شما را تحت کنترل خود درآورند و خراب کاری های دیگری انجام دهند.

هکر ها چگونه این کار را می کنند؟

هر کامپیوتری كه به اینترنت متصل می شود یک شماره شناسایی منحصر به فرد دارد که به آن شماره IP می گویند. هکر ها با استفاده از نرم افزار هایی شماره IP های متصل به اینترنت را شناسایی می کنند. و اگر کامپیوتر شما را پیدا کنند بدنبال حفره ها یا سیستم حفاظتی ضعیف برای نفوذ به آن می گردند. و اگر آن را بیابند کامپیوتر شما بی دفاع در برابر آنهاست.

...........

ادامه نوشته

مدیریت حفره های امنیتی

باگ ،حفره یا همان ضعف امنیتی است که در برنامه های سیستمی ، کاربردی و تحت وب است که به دلیل اشتباهات در سورس برنامه ها رخ میدهد.

وقتی در دنیای سیستم های دیجیتالی و کامپیوتری از باگ صحبت می کنیم، مقصودمان بیشتر یک نقص نرم افزاری است و کمتر پیش می آید یک نقص دیجیتالی سخت افزاری را باگ بنامیم هرچند این لغت از نظر تاریخی در مهندسی مکانیک و ادوات سخت افزاری ریشه دارد. بنابراین آن دسته از وسایل دیجیتالی که فاقد نرم افزارند، اصولاً در این بحث جای نمی گیرند.

برخی از انواع باگ های متعارف عبارتند از :

[XSS] [DBD] [LFI] [RFI] [RFD] [RFU] [RPD] [SQLi] [BSQLi] [DBSQLi] [RLTD] [SCRF] [RCE] [RPC]

zero-day چیست؟

به حفره ها و اکسپلویت های نوین و محرمانه که در دنیای زیرزمینی نفوذگران کشف و استفاده می شود می گویند و جون مسئولان امنیتی از آنها آگاه نیستند نمی تواندد سیستم ها را در برابر آن ها مقاوم و ایمن سازی کنند ، لذا به نفوذگر اجازه حمله و نفوذ را میدهد.

چگونه می توان يك برنامه وب ايمن را ايجاد نمود ؟

تا زمانی كه شناخت مناسبی نسبت به تهديدات وجود نداشته باشد ، امكان ايجاد يك برنامه وب ايمن وجود نخواهد داشت . بنابراين قبل از هر چيز لازم است كه با "مدل تهديدات " موجود آشنا شويم . هدف مدل فوق، آناليز معماری و نحوه طراحی برنامه به منظور شناسائی نقاط آسيب پذيری است كه ممكن است به صورت تصادفی توسط يك كاربر ناآگاه و يا مهاجمان با اهداف مخرب مورد سوء استفاده قرار گرفته تا با استناد به آنان بتوانند موجوديت و امنيت  سيستم را با خطر مواجه نمايند  .

پس از آسنائی با تهديدات ، می بايست با بكارگيری مجموعه ای از اصول امنيتی اقدام به طراحی سيستم نمود . در ادامه ، پياده كنندگان می بايست از روش های ايمن به منظور نوشتن كدهای مطمئن ، مستحكم و قابل اعتماد استفاده نمايند . پس از طراحی و پياده سازی برنامه ، می بايست از يك شبكه ايمن ، يك host مطمئن و يك پيكربندی مناسب بر روی سرويس دهنده ،‌ استفاده گردد .
ايجاد يك برنامه وب ايمن ، مستلزم اقدامات امنيتی چند جانبه ای است  كه موفقيت در تمامی آنان ، ايمن بودن برنامه های‌ وب را تضمين خواهد كرد . ايمن سازی شبكه ، host و برنامه ، رئوس مثلث امنيتی ايجاد برنامه های وب ايمن را تشكيل می دهند .

 

به منظور  ايجاد برنامه های وب ايمن ، تبعيت از يك رويكرد جامع امری است الزامی . بنابراين ، می بايست امنيت برنامه های‌ وب را در سه لايه متفاوت بررسی و اقدامات لازم را در هر لايه با توجه به جايگاه آن انجام داد . شكل زير سه لايه مهم به منظور ايجاد برنامه های وب ايمن را نشان می دهد .

 وجود يك نقطه آسيب پذير در شبكه به يك مهاجم اجازه می دهد تا كنترل يك host  و يا برنامه را بدست بگيرد .

وجود يك نقطه آسيب پذير در host  به يك مهاجم اجازه می دهد تا بتواند كنترل يك شبكه و يا برنامه را بدست بگيرد .

وجود يك نقطه آسيب پذير در برنامه به يك مهاجم اجازه می دهد تا كنترل يك host  و يا شبكه را بدست بگيرد .

 

اصول امنیت برنامه های وب

اينترنت و به دنبال آن وب ، دنيای نرم افزار را دستخوش تحولات فراوانی نموده است . ظهور نسل جديدی از برنامه های كامپيوتری موسوم به "برنامه های وب " از جمله اين تحولات عظيم است . پس از ارائه سرويس وب در سال 1991، وب سايت های متعددی ايجاد گرديد .  اينگونه سايت ها به منظور ارائه اطلاعات به مخاطبان خود از صفحات وب ايستا استفاده می كردند .در این وب سايت ها ، امكان تعامل كاربر با برنامه وجود نداشت .

رويكرد فوق ،‌ به عنوان نقطه عطفی در برنامه های وب تلقی می گردد چراكه برای اولين مرتبه امكان توليد محتويات پويا در وب سايت ها فراهم گرديد . از آن زمان تاكنون فن آوری های متعددی به منظور توليد برنامه های وب ايجاد شده است .  PHP و ASP.NET نمونه هائی در اين زمينه می باشند .  صرفنظر از اين كه از كدام فن آوری به منظور ايجاد برنامه های وب استفاده می گردد ، ايمن سازی آنان از جمله اهداف مشترك تمامی پياده كنندگان است .

با توجه به اين كه رويكرد فوق با ماهيت و يا روح  نرم افزار چندان سازگار نمی باشد ، تلاش های گسترده ای در جهت ايجاد محتويات پويا انجام و متعاقب آن ، فن آوری های متعددی ايجاد گرديد . به عنوان نمونه ، با پياده سازی فن آوری CGI ( برگرفته از Common Gateway Interface  ) ، امكان استفاده از برنامه های خارجی به منظور توليد محتويات پويا فراهم گرديد . بدين ترتيب ، كاربران قادر به درج اطلاعات و ارسال آنها برای يك برنامه خارجی و يا اسكريپت سمت سرويس دهنده شدند . برنامه موجود در سمت سرويس دهنده پس از دريافت اطلاعات و انجام پردازش های تعريف شده ، نتايج را توليد و آنها را برای كاربر ارسال می نمود .